ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
گاهی خالیه خالیم از هر چیز... حتی نفرت یا شاید آرزو.
زندگی این روزهام شده مث سر خوردن رو یه سرسره ی طولانی با یه دلهره یه ترس گنده که وقتی سرسره تموم شه پاتو قراره کجا بذاری یه سرسره ی بزرگ که انتهاشو نمیبینی و تو یه عالمه مه حتی نمی تونی حدس بزنی چقد اومدی پایین...
هر چی میرم پایینتر رنگها کمتر میشه... نورها و صدای خنده های بلند و شادی که وقتی نشستم رو سرسره باهام سر می خوردن و می اومدن پایین. هر چی بیشتر میرم پایین تنها ترم انگار تو اینهمه تاریکی و سکوت.
دوش دیوانه شدم عشق مرا دید و بگفت...
آمدم!
نعره مزن!
جامه مدر!
هیچ مگو!
گفتم ای عشق من از چیز دگر میترسم...
گفت آن چیز دگر نیست دگر هیچ مگو...